ORIGINAL_ARTICLE
بررسی میزان پروتیین و فعالیت آنزیم¬های آنتی اکسیدانت تحت تنش کمبود آب در لاین-های جو
پژوهشهای زیادی درباره اثر تنش خشکی بر فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت گیاهان زراعی صورت گرفته است، اما اطلاعات اندکی درباره این نوع مطالعات در شرایط مزرعه وجود دارد. در پژوهش حاضر میزان پروتیین کل و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت شامل سوپراکساید دسموتاز (SOD)، اسکوربیت پراکسیداز (APX)، کاتالاز (CAT) و پراکسیداز (POX) تحت تنش کمبود آب برای 5 لاین مختلف جو، با استفاده از روشهای سنجش اسپکتروفتومتری و سنجش ژل در قالب آزمایش فاکتوریل تصادفی مطالعه گردید. میزان پروتیین کل با اعمال تنش خشکی افزایش معنیداری نسبت به تیمار آبی نشان داد، در حالیکه میزان کلروفیل کاهش یافت. طبق نتایج تجزیه واریانس، فعالیت آنزیمهای سوپر اکساید دسموتاز، کاتالاز و پراکسیداز تحت تنش کمبود آب بهطور معنیداری افزایش یافت. میزان این افزایش برای آنزیم پراکسیداز در شرایط خشکی نسبت به آبی شدیدتر بود. همچنین افزایش فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و سوپراکساید دسموتاز تحت تنش خشکی نسبت به تنش دیم معنیدار شد. مطالعه فعالیت آیزوزایم این آنزیمها، نتایج بهدست آمده را تایید کرد. نتایج بهدست آمده حاکی از آن است که از بین مجموع آنزیمهای مورد مطالعه، آنزیم اسکوربیت پراکسیداز فعالیت کمی داشته و لذا نقش کمرنگی در محافظت گیاه از تنش خشکی ایفا میکند، در حالیکه آنزیم پراکسیداز بهعنوان یکی از آنزیمهای مهم جهت افزایش مقاومت گیاه جو در مقابل تنش ناشی از خشکی نقش کلیدی بر عهده دارد. همچنین فعالیت آنزیمها نشان داد که آنزیمهای مختلفی بسته به میزان تنش خشکی در جو بیان شده و فعالیت نشان میدهند.
https://ppt.basu.ac.ir/article_101_66ee07e1f5b22169042106adeba66eea.pdf
2012-08-30
1
10
لاین¬های جو
خشکی
آنزیم¬های آنتی اکسیدانت
پروتیین
کلروفیل
رحیم
حداد
raheemhaddad@yahoo.co.uk; raheemhaddad@ikiu.ac.ir
1
استادیار گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه بین¬المللی امام خمینی (ره) قزوین
LEAD_AUTHOR
مرتضی
سالک جلالی
salekjalali@yahoo.com
2
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه بین¬المللی امام خمینی (ره) قزوین
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تولید پینه و باززایی گیاه کامل در سه توده بومی زیره سبز ایرانی
زیره سبز با نام علمی Cuminum cyminum، گیاهی یکساله از خانواده چتریان است که در ایران بهصورت تودههای بومی کشت میشود. این گیاه یکی از قدیمیترین گیاهان دارویی و با ارزش اقتصادی بالا میباشد. در این پژوهش از سه توده زیره سبز تهیه شده از استانهای خراسان، کرمان و فارس استفاده گردید. ریز نمونهها که شامل قطعاتی از کوتیلدون و هیپوکتیل حاصل از بذور جوانه زده بودند، در محیط کشت گامبورگ با ترکیبات هورمونی مختلف کشت شدند. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی پیاده گردید. فاکتورهای مورد استفاده شامل هورمون NAA با سه غلظت 2/0، 4/0 و 6/0 میلیگرم در لیتر، IAA با دو غلظت 2/0 و 4/0 میلیگرم در لیتر و BAP با غلظت صفر و 1/0 میلیگرم در لیتر و سه توده بومی زیره بودند. نتایج آزمایش نشان داد که هر سه توده تولید پینههای فشرده، سخت و به رنگ سفید مایل به سبز نمودند. با واکشت پینهها به محیط تازه مراحل تولید جنینهای رویشی از قبیل کروی، قلبی، نیزهای و لپهای شکل مشاهده شد. سپس جنینها تولید نوساقه نمودند. نو ساقههای طویل شده به طول یک تا دو سانتی متر پس از بریده شدن از روی پینه به محیط ریشهزایی MS همراه با 2/0 میلیگرم در لیتر IAA منتقل و همه آنها ریشهدار شدند. گیاهچههای ریشهدار شده نهایتا به گلدانهای حاوی خاک شنی و خاک برگ استریل به نسبت 1:1 انتقال داده شدند. پس از 20 تا30 روز گیاهچهها تولید گل نمودند. هیچگونه گیاه فاقد کلروفیل مشاهده نشد و همه گیاهان از نظر ظاهری سالم بودند. در این پژوهش توده خراسان با ترکیب هورمونی 4/0 میلیگرم در لیتر IAA + 2/0 میلیگرم در لیتر NAA + 1/0 میلیگرم در لیتر BAP بیشترین پینه زایی و باززایی را نشان داد.
https://ppt.basu.ac.ir/article_102_616bb4f05bfc9deb75765e1cf9834a4e.pdf
2012-08-30
11
19
زیره سبز
بهینه سازی
پینه
باززایی
محمد رضا
معفوی فرد
1
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین
AUTHOR
جعفر
احمدی
njahmadi910@yahoo.com
2
استادیار گروه بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین
LEAD_AUTHOR
امیرحسین
بیگی
Beiki@yahoo.com
3
استادیار گروه بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه عملکرد، اجزا عملکرد و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی در ژنوتیپ¬های قدیمی و جدید برنج
جهت تعیین مهمترین اجزای موثر بر عملکرد دانه برنج و سهم انتقال مجدد مواد فتوسنتزی از هر یک از بخشهای اندام هوایی در عملکرد دانه، آزمایشی در سال زراعی 84-1383 در موسسه تحقیقات برنج کشور، معاونت ماندران (آمل) با ده ژنوتیپ برنج در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. ژنوتیپهای مورد مطالعه شامل 8 لاین امید بخش و دو رقم به عنوان شاهد شامل فجر و ندا بود. در این آزمایش صفاتی از قبیل وزن هزار دانه، تعداد دانه در خوشه، تعداد خوشه در واحد سطح و تعداد دانه پر در خوشه به عنوان اجزای عملکرد و سهم انتقال مجدد مواد فتوسنتزی از هر یک از اندامهای هوایی شامل ساقه، برگ پرچم و سایر برگها و همچنین شاخص سطح برگ در مرحله گلدهی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ژنوتیپهای برنج از نظر تمامی صفات مورد آزمون به استثنای وزن هزار دانه و درصد دانه پر، دارای اختلاف معنیدار در سطح 1 درصد بودند. در بین ژنوتیپهای مورد بررسی لاین 106 بالاترین عملکرد دانه و لاین شماره 104 کمترین عملکرد دانه را به خود اختصاص داد. لاین 106 در مقایسه با ژنوتیپهای دیگر دارای بالاترین میانگین وزن هزار دانه و تعداد خوشه در واحد سطح، همچنین تعداد دانه در خوشه متعادل و درصد دانه پر بالایی بود. شاخص سطح برگ بالا در مرحله گلدهی در این لاین همچنین موجب افزایش انتقال مجدد مواد در دوره پر شدن دانه شد. نتایج این بررسی حاکی از آن است که وزن هزار دانه و تعداد خوشه در واحد سطح دارای همبستگی بالایی با عملکرد هستند و میتوان از آنها در انتخاب ژنوتیپ برتر در جهت بهبود عملکرد دانه استفاده کرد.
https://ppt.basu.ac.ir/article_103_6ddb45313cfffb2dd0ec8e0b863a1a00.pdf
2012-08-30
21
32
اجزای عملکرد
انتقال مجدد مواد فتوسنتزی
برنج
ژنوتیپ و عملکرد
غلامعلی
اکبری
1
استادیار پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
AUTHOR
رحمت اله
صالحی زرخونی
salehizar@yahoo.com
2
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد ساوه
AUTHOR
سمانه
متقی
samanehmottaghi@yahoo.com
3
دانشجوی دکتری پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
امید
لطفی فر
omidlotfifar@yahoo.com
4
دانشجوی دکتری پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
AUTHOR
مجتبی
یوسفی راد
yosefi@yahoo.com
5
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه
AUTHOR
مرتضی
نصیری
m_ nasiri1@ yahoo.com
6
هیئت علمی موسسه تحقیقات برنج کشور
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تاثیر نوع محیط کشت و برخی ترکیبات بیوشیمیایی روی پرآوری درون شیشهای سیب پا کوتاه گمیالماسی Malus domestica borkh
پرآوری گیاهان مختلف در شرایط درون شیشهای برای ریز ازدیادی و مطالعات درون شیشهای امری الزامی است. بهینهسازی و افزایش پرآوری شاخه موضوع پایهای برای ریز ازدیادی است و در این زمینه بیشتر مطالعات روی نوع محیط پایه و همچنین ترکیباتی که در محیط کشت استفاده میشوند متمرکز شده است. سیب گمی الماسی یک پایه پاکوتاه سیب است که در شمال غرب ایران رشد میکند و برای گونهها و ارقام مختلف سیب مناسب است. در این مطالعه تاثیر دو نوع محیط کشت پایه حاوی نمکهای MS و N6 همراه با اثر مواد بیوشیمیایی مانندی فلوروگلوسینول، زغال فعال و هورمون جیبرلین بر روی پرآوری و طول شاخهها بررسی شد. شاخههای در حال رشد در شرایط درون شیشهای برای این کار بهکار رفت. نتایج بهدست آمده از این آزمایشها نشانداد که محیط کشت MS نسبت به N6 پرآوری سیب را بیشتر تحریک میکند. فلوروگلوسینول بهعنوان یک ترکیب فلوردزینی تاثیر مثبتی در پرآوری سیب داشت و در طول یک ماه اول کشت تاثیر معنیداری در افزایش پرآوری درون شیشهای و طول شاخهها داشت. فلوروگلوسینول همچنین تاثیر خوبی در کاهش شیشهای شدن نمونههای سیب داشت. اختلاف بین اثر اسید جیبرلیک با فلوروگلوسینول روی پرآوری سیب معنیدار نبود. زغال فعال اثر معنیداری روی پرآوری نداشت. ترکیب 80 میلیگرم در لیتر فلوروگلوسینول با 2 میلیگرم در لیتر جیبرلین برای افزایش پرآوری در شرایط درون شیشهای این رقم سیب مناسب تشخیص داده شد.
https://ppt.basu.ac.ir/article_104_b6f2bd0f3681be7273dc8101e84db47a.pdf
2012-08-30
33
41
پرآوری
درون شیشه¬ای
سیب پاکوتاه
فلوروگلوسینول
محیط کشت
گمی الماسی
مهدی
محسنی¬آذر
mohseniazar@gmail.com
1
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه
LEAD_AUTHOR
سنبل
ناظری
Snblnazeri@yahoo.com
2
استادیار گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
AUTHOR
مرتضی
قدیم زاده
m.ghadimzadeh@urmia.ac.ir
3
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه
AUTHOR
محمدعلی
ملبوبی
malboobi@nigeb.ac.ir
4
دانشیار پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، تهران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع ژنتیکی برخی توده های گردوی ایرانی (Juglans regia) استان همدان با استفاده از نشانگرمولکولی SSR
ایران بهعنوان یکی از منابع غنی ذخایر ژنتیکی گردو در جهان به حساب میآید. بررسی تنوع ژنتیکی موجود در این ذخایر ژنتیکی جهت شناسایی و معرفی ژنوتیپهای برتر اولین گام در هر برنامه مرتبط با حفاظت و توسعه پایدار کشت گونههای گیاهی است. نشانگر SSR بهدلیل داشتن مزایای فراوان از جمله چند شکلی بالا و وراثت همبارز نشانگر ایدهآل در شناسایی ارقام و مطالعه روابط ژنتیکی تودهها، خصوصاً در گیاهان هتروزیگوت دگرگشن مانند گردو میباشند. در این پژوهش تنوع ژنتیکی و ساختار ژنتیکی چهار توده گردو مشتمل بر 28 ژنوتیپ در استان همدان با استفاده از 11 نشانگر SSR بررسی و در مجموع 47 آلل چند شکل شناسایی شد. میانگین تعداد آللهای مشاهده شده به ازای هر مکان ژنی معادل 3/4 آلل بود. تعادل هاردی- واینبرگ درون تودهها برقرار بوده ولی بین تودهها در بیشتر مکانهای ژنی برقرار نشد که ممکن است ناشی از فشار گزینش و انتخاب طبیعی در شرایط اقلیمی مختلف باشد. بیشترین فاصله ژنتیکی بین تودههای تویسرکان و ملایر و کمترین آن بین تودههای تویسرکان و سرکان بود. بر اساس شاخص شانون تودههای همدان و ملایر بهترتیب دارای بیشترین و کمترین تنوع درون جمعیتی بودند. دندروگرام حاصل از تجزیه خوشهای بر اساس ضریب تشابه نی و به روش UPGMA، تودهها را به 2 گروه تقسیم کرد. دسته بندی تودهها با استفاده از دادههای مولکولی با دسته بندی آنها بر اساس موقعیت جغرافیایی انطباق پیدا کرد
https://ppt.basu.ac.ir/article_105_c0ceca7e5d7494c5ac1173a5cf71747e.pdf
2012-08-30
43
53
گردو
ساختار ژنتیکی
آغازگر
نشانگر SSR
تجزیه خوشه¬ای
روح الله
کریمی
rkarimi@yahoo.com
1
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
AUTHOR
احمد
ارشادی
ahmadershadi@yahoo.com
2
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
LEAD_AUTHOR
کوروش
وحدتی
kvahdati@ut.ac.ir
3
دانشیار گروه باغبانی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی روابط دانه گرده- مادگی در تلاقی دو زیر گونه از سیب¬زمینی زراعی با گونه¬های وحشی آلو تتراپلویید
موفقیت تلاقیهای بین گونهای در سیب زمینیها عمدتاً بر پایه ناسازگاری پس تخمی بنام تئوری عدد توازنی آندوسپرم (EBN) یا پلوئیدی موثر توجیه میشود که بر اساس آن دو گونه زمانی با هم تلاقی پذیر خواهند بود که از EBN یکسانی برخوردار باشند اما علاوه بر این در برخی تلاقیها موانع پیش تخمی نیز مشاهده شده است. در این آزمایش تلاقی پذیری چهار گونه آلوتتراپلوئید 2EBN (سولانوم آکول، استولونیفروم، فندلری و هیرتینگی) با 11 کلون متعلق به دو زیر گونه از سیب زمینیهای زراعی اتوتتراپلوئید 4EBN (سولانوم توبرزوم زیرگونه توبروزوم و زیرگونه آندیژنا) از نظر موانع پیش تخمی (رابطه گرده-مادگی) و میوه بندی و بذر دهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد علاوه بر تفاوت در EBN، ناسازگاری پیش تخمی نیز در این تلاقیها شایع است. شیوع ناسازگاری پیش تخمی زمانی که گونههای وحشی بهصورت والد ماده در تلاقی شرکت داده شدند کمتر از تلاقیهای متقابل بود. در میان گونه های آلوتتراپلوئید سولانوم آکول از کمترین قابلیت نفوذ و سد کنندگی برخوردار بود و در بین دو زیر گونه زراعی نیز زیر گونه توبرزوم قابلیت سد کنندگی کمتری داشت. از مجموع 1169 گرده افشانی دو هیبرید از تلاقی توبروزوم × استولونیفروم، یک هیبرید از تلاقی توبروزوم × هیرتینگی و یک هیبرید از تلاقی توبرزوم × فندلری تولید شد. سه هیبرید اول تتراپلوئید و هیبرید آخر هیپوتتراپلوئید تشخیص داده شد.
https://ppt.basu.ac.ir/article_106_205a808fe0a867a903399fea640f91e9.pdf
2012-09-01
55
63
تلاقی پذیری
تلاقی بین EBN
تلاقی بین گونه¬ای
ناسازگاری
گرده افشانی
جابر
پناهنده
panahandeh@tabrizu.ac.ir
1
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
LEAD_AUTHOR
مصطفی
ولی زاده
mvalizadeh@tabrizu.ac.ir
2
استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
محمود
خسروشاهلی
3
استاد گروه علوم جانوری، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
فرخ
رحیم¬زاده خوئی
4
استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تولید پیازچه گیاه موسیر (Allium hirtifolium) در شرایط درون شیشه¬ای
به منظور بررسی امکان تولید پیازچه گیاه موسیر در شرایط درون شیشهای این مطالعه در قالب دو آزمایش جداگانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با 4 تکرار انجام شد. در آزمایش اول اثر NAA دو غلظت 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر و BA با پنج غلظت صفر، 5/0،1 ، 2 و 3 میلیگرم در لیتر و در آزمایش دوم ساکارز در 4 غلظت 30،45 ،60و 90 گرم در لیتر و 2 نوع قند شکر معمولی و ساکارز خالص(9/99درصد) بر تولید پیازچه از ریز نمونههای صفحه پایگاهی موسیر در محیط کشت پایهMS مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد در محیط کشتهای حاوی NAA ولی بدون BA هیچگونه پیازچهای تولید نگردید و نمونهها به سمت تولید کالوس پیش رفتند. بیشترین تعداد پیازچه(متوسط 65/4) در تیمار 2 میلی گرم در لیتر BA و 1 میلی گرم در لیتر NAA و کمترین آن از تیمار شاهد (بدون هورمون) بهدست آمد. درشتترین پیازچهها نیز در تیمار 3 میلیگرم در لیتر BA و 5/ 0NAA میلیگرم در لیتر تولید شدند. در آزمایش دوم اثر نوع قند و اثر متقابل نوع قند و سطوح مختلف قند بر تولید پیازچه معنیدار نبود. این امر مشخص میسازد که میتوان بهجای ساکارز از شکر معمولی استفاده نمود و هزینههای تولید را بهطور قابل ملاحظهای کاهش داد. با افزایش غلظت قند تا 60 گرم در لیتر تولید پیازچه ها افزایش یافت. کمترین تعداد پیازچه در تیمار 30 و 90 گرم در لیترقند به دست آمد. با افزایش غلظت قند قطر پیازچههای تولیدی نیز افزایش یافت.
https://ppt.basu.ac.ir/article_107_8bde57d10e285e33827323168f6a1724.pdf
2012-09-01
65
73
موسیر
صفحه پایگاهی
کشت بافت
پیازچه
حجت
قهرمانی مجد
ghahremani.h@yahoo.com
1
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
AUTHOR
فرشاد
دشتی
dashti1350@yahoo.com
2
استادیار گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
LEAD_AUTHOR
خسرو
پیری
khpiri@gmail.com
3
دانشیار گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
AUTHOR
محمد باقر
یاری
4
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
AUTHOR