دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
بررسی اثر استفاده از فاضلاب و کمپوست بر شاخصهای رشد و جذب برخی عناصر غذایی در ریحان
1
15
FA
مسعود
شاکرمی
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
mas.shakarami@gmail.com
صفر
معروفی
استاد گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان
smarofi@yahoo.com
فرشاد
دشتی
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلیسینا، همدان
fdashti@basu.ac.ir
قاسم
رحیمی
استادیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلیسینا، همدان
ghasemr@gmail.com
نصرالدین
پارسافر
دانشجوی دکتری گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
parsa_am303@yahoo.com
بهمنظور بررسی اثر فاضلاب و کمپوست بر شاخصهای رشد و تجمع برخی از عناصر کممصرف و فلزات سنگین در گیاه ریحان، تحقیقی با سه نوع آب که شامل فاضلاب تصفیهشده (<sub>1</sub>W)، ترکیب 50 درصد فاضلاب خام و آب شرب (<sub>2</sub>W) و آب شرب (<sub>3</sub>W) و همچنین دو سطح کمپوست که شامل هشتاد تن در هکتار (<sub>1</sub>C) و بدون کمپوست (<sub>2</sub>C) در سه زمان برداشت (<sub>1</sub>T، <sub>2</sub>T و <sub>3</sub>T) در قالب آزمایش فاکتوریل و براساس طرح آماری کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط لایسیمتری انجام گرفت. لایسیمترها پس از ساخت، با خاک سه لایه پر و گیاه در آنها کاشته شد. نتایج نشان داد که اثر نوع آب بر کلیه صفات رشد و تجمع عناصر در گیاه (بهجزء روی در برگ) معنیدار بود بهگونهای که <sub>1</sub>W دارای بیشترین تجمع عناصر بود. اثر کمپوست بر شاخصهای رشد صرفاً بر ارتفاع بوته و بر کلیه عناصر اثر معنیداری داشت. بالاترین میانگین شاخصهای رشد و عناصر در سطح <sub>1</sub>C مشاهده گردید. اثر چین بر وزن خشک و ارتفاع بوته معنیدار بود و با تداوم چین، بر میزان شاخصهای رشد و تجمع عناصر در برگ و ساقه افزوده شد. اثر متقابل فاضلاب و کمپوست فقط بر تجمع سرب و منگنز موجود در برگ معنیدار بود. همچنین اثر متقابل فاضلاب و چین فقط بر وزنهای تر و خشک معنیدار گردید. بالاترین وزن تر (78/377) و وزن خشک (83/42 گرم) بهترتیب در <sub>2</sub>T<sub>1</sub>W و <sub>3</sub>T<sub>1</sub>W مشاهده گردید. بالاترین میزان سرب (17/0) و منگنز (28/53 میلیگرم بر وزن خشک) در <sub>1</sub>C<sub>2</sub>W مشاهده شد.
فاضلاب,کمپوست,ریحان,پارامترهای رشد,عناصر سنگین
https://ppt.basu.ac.ir/article_885.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_885_d33146ed6eae0eac30b8f15e1287caeb.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
افزایش عمر گلجایی گل بریده ژربرا رقم "سازو" با استفاده از اسانسهای گیاهی
17
28
FA
مریم
هاشمی
دانشجوی کارشناسیارشد گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه ولیعصر(عج)، رفسنجان
mhashemi63@yahoo.com
سیدحسین
میردهقان
استادیار گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه ولیعصر(عج)، رفسنجان
mirdehghan@vru.ac.ir
گل بریده ژربرا (<em>Gerbera jamessonii</em>) ارزش اقتصادی زیادی در صنعت بینالمللی گلهای بریده دارد. ژربرا بهدلیل حساسیت به اتیلن و میکروارگانیزمهای درون محلول نگهدارنده که باعث بستهشدن آوندی میشوند، عمر پس از برداشت کمی دارد برای بررسی اثر اسانسهای گیاهی (تیمول، منتول و اوژنول) بر حفظ کیفیت و افزایش عمر گلجایی گل بریده ژربرا، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای مورد استفاده شامل دو سطح تیمول (75 و 125 میلیگرم در لیتر)، دو سطح منتول (75 و 125 میلیگرم در لیتر)، دو سطح اوژنول (50 و 100 میلیگرم در لیتر) و شاهد (آب مقطر) بودند. این تیمارها بهصورت بلندمدت اعمال شدند. در کلیه محلولهای نگهدارنده واحدهای آزمایشی، ساکارز چهار درصد اضافه گردید. همه گلهای بریده تیمار شده در دمای 2±25 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 55-50 درصد نگهداری شدند. نتایج این پژوهش نشان داد در مقایسه با شاهد (49/7 روز)، بیشترین عمر گلجایی در گلهای تیمارشده با منتول 75 میلیگرم در لیتر (08/9 روز) و پس از آن اوژنول 50 میلیگرم در لیتر (99/8 روز) و تیمول 125 میلیگرم در لیتر (91/8 روز) بهدست آمد. همچنین در این آزمایش تیمارهای منتول و تیمول بیشترین جذب محلول نگهدارنده، قطر گل و ساقه و کمترین pH محلول نگهدارنده، و رشد میکروبی را نشان دادند. بنابراین، این اسانسها در شرایط این پژوهش بهعنوان بهترین تیمار شناخته شدند.
ژربرا,اسانسهای گیاهی,عمر گلجایی,محلول نگهدارنده,میکروارگانیزم
https://ppt.basu.ac.ir/article_886.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_886_72034b999d96c7bccad4b0d59a96c240.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
بررسی سازگاری و مقایسه خواص کمی و کیفی ارقام جدید گیلاس در شرایط آب و هوایی مشگینشهر
29
42
FA
حسین
فتحی
محقق بخش تحقیقات نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجانشرقی، تبریز
fathih_1353@yahoo.com
یوسف
جهانی جلودار
محقق بخش تحقیقات نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل، اردبیل
yousef_jahani2010@yahoo.com
ناصر
بوذری
عضو هیأت علمی بخش تحقیقات باغبانی، مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، کرج
bouzari1111@yahoo.com
بهمنظور بررسی سازگاری ارقام جدید گیلاس، هفت رقم شامل: استلا (Stella)، سامبرست (Sunburst)، قرمزدورفی کلونتری (Germesdorfi clon3)، سامیت (Summit)، سابیما (Subima)، سیاهمشهد و سیلژدلامارکا (Sileg delamarka) بهصورت طرح بلوک (RCBD) با سه تکرار و چهار اصله درخت در هر بلوک کشت و از سال 1386 بهمدت سه سال ارزیابی شدند. ارزیابیها شامل صفات رویشی، زایشی و صفات کمی و کیفی میوه بودند. نتایج نشان داد زمان گلدهی، صفات کمی و کیفی ارقام متنوع بود و درصد تشکیل میوه در حالت گردهافشانی دستی و آزاد با هم اختلاف معنیدار داشتند. ارقام استلا و سامیت ضمن دیرگل و دیربرگ بودن دارای بیشترین اسپور روی شاخههای دوساله بودند. استلا و سامبرست بهترتیب 21 و 16 درصد خودسازگاری داشتند. کمترین و بیشترین وزن میوه بهترتیب در رقم دلامارکا (5/5 گرم) و سامیت (3/10 گرم) مشاهده شد و ارقام سیاهمشهد، قرمزدورفی کلونتری، سامبرست و سابیما دارای رشد رویشی بیشتری بودند.
گیلاس,ارقام جدید,بررسی سازگاری,مشگینشهر
https://ppt.basu.ac.ir/article_887.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_887_50ce6c66d7351e1b75a008c7ba2b2822.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
ارزیابی نتاج حاصل از تلاقی ژنوتیپهای برتر داخلی بادام و رقم تونو از لحاظ خودسازگاری و ویژگیهای کمی و کیفی میوه و مغز
43
57
FA
اصغر
استاجی
دانشجوی سابق کارشناسیارشد گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی تهران، کرج
a_estaji@ut.ac.ir
علی
عبادی
استاد گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی تهران، کرج
aebadi@ut.ac.ir
محمدرضا
فتاحی مقدم
دانشیار گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی تهران، کرج
fattahi@ut.ac.ir
مصطفی
عالیفر
دانشجوی سابق کارشناسیارشد دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی تهران، کرج
بادام (<em>Prunus dulcis </em>L.) از گونههای اقتصادی جنس پرونوس و از خانواده رزاسه است. خودناسازگاری و کیفیت پایین میوه و مغز از مشکلات مهم در بادام میباشند. بنابراین شناسایی ارقام خودسازگار با کیفیت مناسب میوه و مغز برای کشت وسیع و تجاری بادام ضروری است. در این مطالعه در ابتدا با روش میکروسکوپ فلورسنت 50 ژنوتیپ بادام که حاصل تلاقی ژنوتیپهای خودناسازگار داخلی و رقم خودسازگار تونو بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند و در نهایت 11 ژنوتیپ خودسازگار، 3 ژنوتیپ مشکوک و بقیه خودناسازگار تشخیص داده شدند. سپس بهمنظور ارزیابی تنوع مورفولوژیکی ژنوتیپهای بادام 22 صفت رویشی و زایشی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، ژنوتیپهای مورد بررسی از نظر کلیه صفات مورد مطالعه با یکدیگر تفاوت معنیداری داشتند. تجزیه عاملهای صفات مورد بررسی را به 8 عامل کاهش داد که در مجموع 04/91 درصد از واریانس کل را توجیه نمودند. براساس نتایج تجزیه به عاملها، ویژگیهایی ازجمله اندازه هسته، میزان چینوچروک روی مغز، طول مغز، میزان سختی پوسته چوبی، نقوش روی پوسته چوبی و ضخامت مغز بیشترین سهم را در تفاوت بین ژنوتیپها نشان دادند. در نهایت پس از ارزیابی صفات مورد مطالعه، ژنوتیپهای شماره 6، 15، 20، 25 و 46 از نظر صفاتی ازجمله متوسط وزن میوه و مغز نسبت به بقیه ژنوتیپها برتری نسبی نشان دادند. ژنوتیپ شماره 15 و 25 علاوهبر داشتن صفات خوب وزن میوه و مغز، خودسازگار نیز بود.
بادام,خودسازگاری,میکروسکوپ فلوروسنت,ویژگیهای کمی و کیفی,تجزیه عاملها و تجزیه کلاستر
https://ppt.basu.ac.ir/article_888.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_888_f7fe74491158eaeacad4cf3dc815bff0.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
پیامدهای فیزیولوژیکی کاربرد برگی کلات روی در کشت توتفرنگی تحت شرایط تنش شوری
59
68
FA
سارا
رضی
دانشجوی کارشناسیارشد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان
منصور
غلامی
استاد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان
ma_amiri_am@yahoo.com
علی
عزیزی
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان
azizi@basu.ac.ir
توتفرنگی گیاهی حساس به تنش شوری است و در شوری بالا رشد رویشی، کیفیت و عملکرد میوه کاهش مییابد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر متقابل کلات روی و تنش شوری بر برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی توتفرنگی (<em>Fragaria ananassa </em>Duch) رقم سلوا در شرایط گلخانهای و بهصورت آبکشت به انجام رسید. آزمایش بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه سطح کلریدسدیم (mM30 و 15 ، 0) و تیمار کلات روی در سه سطح (mg/l 80 و40 ،0) با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که در شرایط شوری ناشی از کلریدسدیم، میزان نشت الکترولیت برگ افزایش یافت و تیمار کلات روی بهطور کاملاً معنیداری (01/0 p ≤) سبب کاهش آن گردید. محلولپاشی کلات روی باعث کاهش میزان پرولین برگ و افزایش مقدار پروتئین محلول، شاخص کلروفیل و محتوای نسبی آب برگ گردید ولی این اثر در شرایط تنش از نظر آماری معنیدار نبود. همچنین کلات روی اثر معنیداری در افزایش کربوهیدراتهای محلول در شرایط تنش نشان داد. براساس نتایج حاصل از این پژوهش استفاده از کلات روی در شرایط تنش شوری میتواند در تنظیم برخی اثرات منفی تنش شوری ناشی از کلریدسدیم مؤثر واقع شود.
محتوای آب نسبی,نشت الکترولیت,شاخص کلروفیل,پرولین
https://ppt.basu.ac.ir/article_889.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_889_a18419eb09dc635f627ea2fc473afbd6.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
تغییرات شاخص کلروفیل، شاخص سطح برگ و پارامترهای ریشه گیاه آفتابگردان در کم-آبیاری تنظیم شده و کمآبیاری ناقص ریشه
69
79
FA
علی
قدمی فیروز آبادی
دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی گروه مهندسی آب دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
aghadami@gmail.com
محمود
رائینی
دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
m.raeini@sanru.ac.ir
علی
شاه نظری
استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
حمید
زارع ابیانه
دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلیسینا، همدان
zareabyaneh@gmail.com
آب از مهمترین عوامل تولید محصولات کشاورزی در سرتاسر جهان است. کمبود آب کشاورزی لزوم استفاده از کم آبیاری را نمایان میسازد. از طرفی کم آبیاری بهعنوان یک عامل محدودکننده رشد، خصوصیات فیزیولوژیک گیاهان را تحت تأثیر قرار میدهد. این تحقیق بهمنظور بررسی تأثیر کم آبیاری بر شاخص کلروفیل، شاخص سطح برگ و پارامترهای ریشه در پنج تیمار آبیاری قطرهای شامل آبیاری کامل (١٠٠ درصد جبران نقصان رطوبتی خاک)، کم آبیاری تنظیم شده DI<sub>75</sub>) و (DI<sub>55</sub> و آبیاری ناقص ریشه PRD<sub>75</sub>)و (PRD<sub>55</sub> درحد ٧٥ و 55 درصد جبران نقصان رطوبتی خاک در مزرعه پژوهشی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری طی سال 1391 در سه تکرار انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که تنشهای ملایم و شدید خشکی، بهترتیب باعث افزایش و کاهش شاخص کلروفیل (SPAD) شدند. بیشترین شاخص سطح برگ در پایان فصل رشد مربوط به تیمار آبیاری کامل با 4/6 بود که با تیمار PRD<sub>75</sub> تفاوت معنیداری نداشت. تیمار کم آبیاری ناقص ریشه و تیمار کم آبیاری تنظیم شده در سطح 75 درصد بیشترین حجم، سطح و طول ریشه را به خود اختصاص داده بود. که این امر بهدلیل افزایش ریشههای ثانویه در این تیمارها نسبت به تیمار آبیاری کامل میباشد. بنابراین تیمار PRD<sub>75</sub> ضمن صرفهجویی در مصرف آب، با توسعه یک سیستم مناسب ریشه و برگ، امکان استفاده بهتر از رطوبت موجود در خاک و نور خورشید را علیرغم اعمال تنش رطوبتی فراهم میآورد و راهکار مناسبی برای سازگاری با معضل بحران آب و در نتیجه نیل به یک کشاورزی پایدار محسوب میگردد.
آفتابگردان,تنش خشکی,شاخص کلروفیل,ریشه
https://ppt.basu.ac.ir/article_890.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_890_c7a1fe15ee6df98a460c08c37843a019.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
تأثیر کاربرد پساب صنعتی بر ویژگیهای شیمیایی خاک و رشد و عملکرد گیاه تربچه (Raphanus sativus)
81
95
FA
قاسم
رحیمی
استادیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان
ghasemr@gmail.com
لیلا
امرایی
دانش آموخته کارشناسی ارشد خاکشناسی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان
leila.amrai@gmail.com
علیرضا
کیمیایی طلب
کارشناسارشد محیط زیست، شرکت شهرکهای صنعتی استان، همدان
ali8235896@yahoo.com
با وجود محدودیت منابع آب در بخش کشاورزی مناطق خشک و نیمهخشک جهان، استفاده از پسابها ممکن است راهکاری مناسب برای جبران بخشی از این معضل عمومی باشد. کاربرد پساب بهویژه در طولانیمدت ممکن است بر ویژگیهای شیمیایی خاک تأثیرگذار باشد. هدف این تحقیق بررسی اثر پساب حاصل از تصفیه خانه شهرک صنعتی بوعلی بر تعدادی از ویژگیهای شیمیایی خاک و عملکرد گیاه تربچه (<em>Raphanus Sativus</em>) بود. آزمایش گلدانی در چهارچوب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و آبیاری با درصدهای مختلف پساب (0، 25%، 50%، 75%، 100%) انجام گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از تیمارهای آبیاری سبب افزایش معنیدار اسیدیته، هدایت الکتریکی، سدیم محلول و تبادلی، نسبت جذب سدیم، کلسیم و منیزیم محلول، فسفر قابلجذب و آنیونهای کلر، سولفات و بیکربنات خاک شد، با وجودیکه غلظت فراهم عناصر سنگین در خاک آبیاری شده با پساب بیشتر از غلظت این عناصر در خاک آبیاریشده با آب شرب بود، ولی مقدار آنها از حدود بحرانی عناصر سنگین در خاک کمتر بود. حداکثر و حداقل عملکرد تربچه، بهترتیب در تیمار 50 و 100 درصد مشاهده شد. آبیاری با پساب بر غلظت عناصر سنگین در گیاه تربچه (غده و اندام هوایی) مؤثر نبود ولی بر غلظت سدیم، فسفر و پتاسیم تأثیر معنیداری داشت. غلظت سدیم در غده و اندام هوایی تربچه در کلیه تیمارهای آزمایشی روند افزایشی نشان داد درحالیکه غلظت پتاسیم روند کاهشی نشان داد، همچنین غلظت فسفر در تیمارهای آزمایشی روند منظمی نداشت و حداکثر غلظت آن در تیمار 50 درصد و حداقل آن در تیمار 100 درصد بود.
آلودگی,تربچه,پساب صنعتی,عناصر سنگین
https://ppt.basu.ac.ir/article_891.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_891_562f52fee09e9085f7f503aabc13d99e.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
اثر کاربرد پس از برداشت اسیدسالیسیلیک و پوتریسین بر برخی ویژگیهای کمی و کیفی میوه توتفرنگی (Fragaria×ananassa) رقم سلوا
97
109
FA
محمدرضا
اصغری
دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه، ارومیه
فرهاد
اصغری
دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی خوی، ارومیه
asghari.farhad@yahoo.com
جواد
فرخی
0000-0003-0268-412X
کارشناسی ارشد علوم باغبانی، جهاد دانشگاهی اردبیل، اردبیل
javadfarrokhi2012@yahoo.com
اثر اسیدسالیسیلیک و پوتریسین هر یک در غلظتهای 0، 1 و 2 میلیمولار بر عمر پس از برداشت و کیفیت میوههای توتفرنگی رقم (سلوا) پس از 14 روز نگهداری در سردخانه با دمای 5/0±۲ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۸۵ تا ۹۵ درصد مورد مطالعه قرار گرفت. پوسیدگی میوهها، کیفیت ظاهری و بازارپسندی، pH، میزان اسیدهای آلی کل، میزان مواد جامد محلول کل، میزان اسیدآسکوربیک، فعالیت آنتیکسیدانی کل و فنول کل عصاره میوه پس از 14 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. کاربرد اسیدسالیسیلیک و پوتریسین هم بهصورت ساده و هم در ترکیب با یکدیگر بهصورت اسیدسالیسیلیک در غلظتهای 1 و 2 میلیمول در لیتر، پوتریسین در غلظت 1 میلیمول در لیتر و نیز 1 میلیمول در لیتر اسیدسالیسیلیک در ترکیب با 2 میلیمول در لیتر پوتریسین بهطور معنیداری باعث کاهش میزان پوسیدگی و حفظ کیفیت میوهها در پایان مدت نگهداری گردید. استفاده از اسیدسالیسیلیک و پوتریسین اثر معنیداری بر صفات مورد اندازهگیری داشت و باعث حفظ pH و میزان مواد جامد محلول گردید. همچنین باعث حفظ اسیدیته کل، ویتامین ث و فعالیت آنتیاکسیدانی کل گردید.
عمر پس از برداشت,فعالیت آنتیاکسیدانی,پلیآمینها,کیفیت ظاهری
https://ppt.basu.ac.ir/article_892.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_892_03b3fda3201008aa8e5e6b0969c0a092.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
اثر اسید 5- آمینولوولونیک و تنش خشکی بر فعالیت آنتیاکسیدانی و برخى پارامترهای فیزیولوژیکی فلفل دلمهای
111
119
FA
زهرا
خزائی
کارشناسی ارشد علوم گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلیسینا، همدان
zahrakhazaei55@yahoo.com
محمد
سیاری
0000-0001-5007-4655
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلیسینا، همدان
sayyari_m@yahoo.com
مطالعه حاضر جهت ارزیابی اثر اسید 5-آمینولوولونیک و تنش خشکی بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی و فعالیت آنتیاکسیدانی گیاه فلفل دلمهای انجام شد. سه سطح تنش خشکی شامل شرایط بدون تنش (ظرفیت مزرعه)، تنش ملایم (60 درصد ظرفیت مزرعه) و تنش شدید (30 درصد ظرفیت مزرعه) و چهار سطح اسید 5-آمینولوولونیک شامل 0، 25/0، 5/0 و 1 میلیمولار مورد بررسی قرار گرفت. در شرایط تنش خشکی پارامترهای رشدی کاهش یافته اما کلروفیل a، b و کل، کاروتنوئید، میزان آنتوسیانین و فعالیت آنزیم پراکسیداز افزایش یافت. کاربرد اسید 5-آمینولوولونیک باعث افزایش معنیدار فعالیت آنزیم پراکسیداز، کلروفیل a، b و کلروفیل کل، کاروتنوئید، آنتوسیانین و نیز قطر، طول و وزن میوه شد. برهمکنش تنش خشکی و اسید 5-آمینولوولونیک در همه صفات اندازهگیری شده به جز طول میوه معنیدار شد. نتایج نشان داد که کاربرد اسید 5-آمینولوولونیک میتواند راهبرد مؤثری در کاهش اثر تنش خشکی و حفظ ظرفیت آنتیاکسیدانی فلفل باشد.
آنتوسیانین,کاروتنوئید,میزان کلروفیل,آنزیم پراکسیداز
https://ppt.basu.ac.ir/article_893.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_893_0e4fc1c351e346c5db631161a12a9345.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
بررسی جنبههای باززایی درونشیشهای بنفشه آفریقایی (Saintpaulia ionantha Wendl.) و ریشهزایی برونشیشهای آن
121
131
FA
اکرم
امیری
دانشآموخته کارشناسی ارشد گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
amiri20008@yahoo.com
مینا
تقی زاده
0000-0002-4639-9630
استادیار گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک
m-taghizadeh@araku.ac.ir
محمود
شور
دانشیار گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
ُُshoor@um.ac.ir
سیدحسین
نعمتی
استادیار گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
علی
تهرانی فر
استاد گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
tehranifar@um.ac.ir
در این تحقیق، ریزپرآوری ریزنمونههای برگی بنفشه آفریقایی در قالب چند آزمایش مستقل مورد بررسی قرار گرفت. مراحل مختلف آزمایش شامل بررسی بهترین روش ضدعفونی سطحی، محیط استقرار ریزنمونهها، تعیین مناسبترین غلظت هورمون برای شاخسارهزایی و پرآوری بود. همچنین القاء ریشهزایی برونشیشهای با استفاده از بسترهای مختلف کشت انجام شد. نتایج نشان داد بهترین تیمار ضدعفونی ریزنمونهها الکل 70 درصد در مدت 30 ثانیه به همراه هیپوکلریتسدیم 1 درصد در مدت 10 دقیقه بود. بیشترین درصد شاخسارهزایی و پرآوری در محیطکشت MS حاوی2 میلیگرم در لیتر BA بهدست آمد. در مرحله ریشهزایی، با حذف ریشهزایی در شرایط درون شیشهای، گیاهچههای باززایی شده با موفقیت در شرایط برونشیشهای ریشهدار شدند. بهترین محیط برای ریشهزایی آنها با بلندترین طول ریشه و بیشترین زنده مانی مربوط به محیط پیت-پرلایت پودر شده بود که پس از استقرار کامل گیاهچهها، در شرایط طبیعی به خاک منتقل و در گلخانه نگهداری شدند.
باززایی,پرآوری,ریشهزایی برونشیشهای,محیطکشت
https://ppt.basu.ac.ir/article_894.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_894_8c508523f208e34bef865db9b8a5b96e.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
بررسی اثر ضدقارچی اسانس چند گیاه دارویی و دو نوع پارابن درکشت درونشیشهای گیاه سیب (Malus domestica cv. Gala)
133
148
FA
سیده زینب
قاضی مطلق
دانشآموخته کارشناسیارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
ze_gh12@yahoo.com
علی
تهرانی فر
استاد گروه علومباغبانی و عضو پیوسته گروه گیاهانزینتی پژوهشکده علومگیاهی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد ، مشهد
tehranifar@um.ac.ir
حسین
آروئی
استادیار گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
aroiee@ferdowsi.ac.ir
وحید
جهانبخش
استادیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
آلودگی محیط در کشتبافت، یکی از مشکلات رایج میباشد که میتواند بخشی از کشت و یا تمامی آن را از بین ببرد. در این تحقیق، بهمنظور حذف و یا کاهش آلودگی القا شده توسط قارچ <em>پنیسیلیوم دیجیتاتوم</em> در محیطکشت درونشیشهای گیاهچههای سیب رقم گالا از اسانس دارچین، اسطوخودوس، مرزه، آویشن شیرازی، زیره سیاه و نعناعفلفلی و همچنین دو نوع پارابن استفاده گردید. آزمایشات اولیه نشان داد که بهترین اسانس برای کاهش درصد جوانهزنی اسپور قارچ، اسانس دارچین با غلظت 50 و 75 پیپیام و ماده متیلپارابن و پروپیلپارابن با غلظتهای 600 و 225 پیپیام میباشد. آزمایشات اندازهگیری رشد هیف، بیشترین رشد را مربوط به اسانس دارچین و کمترین را مربوط به تیمارهای متیلپارابن نشان داد. در تیمارهای مورد آزمایش جوانهزنی اسپور بهتر از رشد هیف کنترل شد. سپس ریزنمونههای گیاهان انتخابی سیب در محیطکشت MS همراه با اسانس و پارابنها در غلظتهای موردنظر کشت شدند. بهترین رشد گیاه سیب در اسانس دارچین مشاهده گردید. در مرحله بعد، تأثیر پارابنها یا اسانس بههمراه اسپور قارچ بر رشد گیاه در محیطکشت MS بررسی گردید. نتایج نشان داد که تیمارهای متیلپارابن و پروپیلپارابن با غلظتهای 600 و 225 پیپیام در کنترل جوانهزنی اسپور مناسب میباشند اما قادر به ممانعت از آلودگی محیطکشت نبوده و باعث صدمه به گیاه نیز میشوند. بهطورکلی بهترین تیمار، اسانس دارچین با غلظت 50 و 75 پیپیام معرفی میگردد.
اسانس دارچین,پارابن,جوانهزنی اسپور,رشد هیف,گیاهچه سیب
https://ppt.basu.ac.ir/article_895.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_895_73ca1648dc87ae68460c217f58ef63bc.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی
2476-6321
2476-5651
6
1
2014
08
23
کارآیی روشهای استخراج و فعالیت ضدباکتریایی ساپونینها در گونه ( Silene bupleuroides L. (Caryophyllaceae
149
160
FA
رویا
کرمیان
استاد گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه دانشگاه بوعلیسینا، همدان
roy_karamian@yahoo.com
راحله
جمالی
دانشآموخته کارشناسیارشد گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بوعلیسینا، همدان
smartiz.rali@gmail.com
جنس <em>Silene </em>L. با بیش از 2200 گونه، بزرگترین جنس تیره Caryophyllaceae در دنیاست که بیشترین پراکنش آن در نیمکره شمالی، اروپا، آسیا و آفریقای شمالی میباشد. در حدود 110 گونه از این جنس در ایران رویش دارند و تقریباً 35 گونه با پراکنش جغرافیایی محدود بومی ایران هستند. از متابولیتهای ثانویه فراوان در این گیاه میتوان به ترکیبات ساپونینی اشاره کرد. در این تحقیق ساپونین موجود در بخشهای هوایی گونه <em>Silene bupleuroides</em> L<em>.</em> با سه روش مختلف و سیستمهای حلال متفاوت استخراج شد. نتایج نشان داد که قابلیت حلالیت و پایداری ساپونینها تحت تأثیر ویژگیهای حلال قرار میگیرد و استفاده از حلالهای مختلف باعث حذف برخی ترکیبات زائد و نیز افزایش راندمان استخراج میشود. سنجش کمی ترکیبات ساپونینی به روش اسپکتروفتومتری و سنجش کیفی آنها به روش کروماتوگرافی لایه نازک انجام شد. نتایج کروماتوگرافی حاکی از وجود پنج نوع ساپونین در گونه <em>S. bupleuroides</em> بود و یک لکه با 33/0R<sub>f</sub> =، بهعنوان اصلیترین ترکیب ساپونینی آن شناسایی شد. فعالیت ضدباکتریایی ساپونینهای این گونه گیاهی در برابر چهار سویه مختلف باکتری گرم مثبت و منفی شامل<em>Proteus vulgaris </em>، <em>Citrobacter amalonaticus</em>، <em> cereus</em><em> </em><em>Bacillus</em> و <em>Enterobacter aerogenes</em> به روش انتشار دیسک مورد بررسی قرار گرفت. باکتریهای <em>Proteus vulgaris</em> و <em>Citrobacter amalonaticus</em> بیشترین حساسیت را نسبت به ترکیبات ساپونینی این گونه نشان دادند.
اسپکتروفتومتری,ساپونین,ضدباکتری,کروماتوگرافی لایه نازک,bupleuroides Silene
https://ppt.basu.ac.ir/article_896.html
https://ppt.basu.ac.ir/article_896_0354f438358d6de74aea275a1ddd5013.pdf