TY - JOUR ID - 241 TI - تاثیر پراکسید هیدروژن بر تنش کم آبی در گیاهان گل تکمه‌ای (Gomphrena globosa L.) و تاج ‌خروس زینتی (Amaranthus tricolor L.) JO - دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی JA - PPT LA - fa SN - 2476-6321 AU - گلدانی, مرتضی AU - کمالی, مریم AD - استادیار گروه علوم زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد AD - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد Y1 - 2012 PY - 2012 VL - 2 IS - 2 SP - 65 EP - 80 KW - پرولین KW - تنش خشکی KW - شاخص کلروفیل KW - وزن خشک اندام هوایی و ریشه DO - N2 - به­منظور بررسی اثر پراکسید هیدروژن به­عنوان آنتی‌اکسیدان جهت کاهش صدمات ناشی از کمبود آب در گل‌تکمه‌ای و تاج‌خروس زینتی، آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش برای گل‌تکمه‌ای شامل سه غلظت مختلف از پراکسید هیدروژن، به­صورت محلول پاشی (صفر، دو و نیم و پنج میلی­مولار) و سه فاصله آبیاری (چهار، هفت و ده روز) و برای تاج خروس شامل سه غلظت صفر (شاهد)، دو و نیم و پنج میلی­مولار و سه فاصله آبیاری دو، پنج و هشت روز بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی پراکسید هیدروژن می‌تواند وزن خشک ریشه و بخش هوایی در گل تکمه‌ای و تاج خروس را افزایش دهد، و از این طریق کاهش وزن ناشی از تنش خشکی را جبران نماید. با افزایش فاصله آبیاری صفاتی نظیر هدایت روزنه‌ای، کلروفیل کل و حجم ریشه کاهش معنی‌داری داشت. به­طوری­که برای گیاه گل‌تکمه‌ای کم­ترین میزان صفات اندازه گیری شده در فاصله آبیاری 10 روز یک­بار و گیاه تاج خروس هشت روز یکبار به­دست آمد. بر همکنش خشکی و پراکسید هیدروژن برای هر دو گیاه در صفت وزن خشک اندام هوایی در سطح احتمال پنج درصد و در صفاتی نظیر نشت الکترولیت، محتوای رطوبت نسبی برگ، پرولین و مجموع طول ریشه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شد. بدین ترتیب برای گیاه گل‌تکمه‌ای در تیمار شاهد (هر چهار روز آبیاری)، با افزایش پراکسید هیدروژن تا دو و نیم میلی­مولار، وزن خشک اندام هوایی و مجموع طول ریشه به­ترتیب برابر 20% و 91% نسبت به تیمار شاهد (صفر میلی­مولار) افزایش یافت و با افزایش پراکسید هیدروژن تا غلظت 5 میلی­مولار در همین سطح از خشکی کلروفیل کل 31% نسبت به شاهد پراکسید هیدروژن افزایش نشان داد. حجم و وزن خشک ریشه گیاه تاج‌خروس در سطح احتمال پنج درصد و وزن خشک اندام هوایی، هدایت روزنه‌ای، درصد نشت الکترولیت، میزان پرولین و طول ریشه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شد. به­طور کلی نتایج نشان می‌دهد که با استفاده از محلول پاشی پراکسید هیدروژن تنش اکسیداتیو حاصل از تنش خشکی کاهش می‌یابد. UR - https://ppt.basu.ac.ir/article_241.html L1 - https://ppt.basu.ac.ir/article_241_0ff8ad5ad627ae3af70bcd5f571d425f.pdf ER -